Co kraj, to obyczaj. Różne zakątki Polski są skarbnicą wiedzy o tradycjach weselnych. Z istnienia wielu z nich możemy nawet nie zdawać sobie sprawy, choć istnieją tuż pod naszymi nosami.
Niepopularne tradycje
- zrękowiny – kilka dni przed ślubem pan młody wybiera się do domu rodziców panny młodej, by obdarować ich podarunkami i udowodnić godność swojej kandydatury na przyszłego męża; Kaszuby
- zwiady i poseliny – posłaniec wybrany przez pana młodego wybiera się do domu jego wybranki, by przekonać o słuszności wyboru i podkreślić wszystkie jego walory. Kilka dni później dostawał informację zwrotną; Podkarpacie
- polterabend – dzień przed uroczystością pod domem narzeczeństwa gromadzą się goście i biją talerze. Celem jest zrobienie hałasu a im więcej zbitego szkła, tym huczniejsze wesele; Wielkopolska, Śląsk
- przenosiny – w pierwszy piątek po ślubie panna młoda przenosi się z domu rodzinnego do swojego męża. Dziękuje rodzicom za wychowanie i dostaje od nich tradycyjny kołacz; Opolszczyzna
- wykupiny – pan młody musi przekupić rodzinę wybranki, by ta mogła do niego zejść. Nie pieniądze grają tu rolę, a kreatywność; Śląsk
- rozpleciny – pannie młodej plecie się warkocze i chowa pod chustą. Następie goście weselni rozplatają je na znak zmiany statusu cywilnego; Podkarpacie
Popularne tradycje
- bramy weselne – w drodze do Kościoła para młoda zatrzymywana jest przez ludzi robiących im bramki, przez które nie da się przedostać. W zamian za przejazd dorośli organizatorzy otrzymują od pary młodej alkohol lub pieniądze a dzieci słodycze
- obsypanie ryżem lub groszami – po ceremonii ślubnej para młoda zostaje obsypana przez weselników na znak szczęścia. W przypadku pieniędzy ten, kto zbierze ich więcej, będzie sprawował pieczę nad finansami w domu
- powitanie chlebem i solą – chleb jest symbolem bogactwa, sól chroni przed złem
- tłuczenie kieliszków – symbol pomyślności i szczęścia dla nowożeńców
- przenoszenie przez próg – dopełnienie rytuału przejścia i zmiany statusu cywilnego
- oczepiny – panna młoda rzuca za siebie welon lub bukiet a pan młody krawat lub muchę. Kto je złapie, następny będzie brał ślub.
Wszystkie te tradycje, są lub były praktykowane w różnych rejonach Polski. A są to tylko niektóre z nich. Część obyczajów została zastąpiona przez inne, nowsze. Pozostałe są głęboko zakorzenione w naszej kulturze. Pielęgnowane tradycje pozwalają umacniać kulturę narodu.
Źródła grafik: slubnaglowie, sunnysidecircus